”IT’S OK NOT TO BE OK” : Η κραυγή μιας διαιτολόγου | Της Χριστίνας Καρτσωνάκη

Ζούμε στην εποχή των τέλειων μέσων και των συγκεχυμένων σκοπών, θεωρείσαι ευτυχισμένος όταν έχεις ένα καλλίγραμμο σώμα, 10.000 followers στα social media και φωτογραφίες με την φανταστική ζωή σου σε χλιδάτα μέρη με πανάκριβα ρούχα και αξεσουαρ. Τι και αν έχουμε καραντίνα για δεύτερη φορά μέσα σε ένα χρόνο, εσύ σηκώνεσαι το πρωί βάφεσαι και είσαι έτοιμη για να σε φωτογράφισουν για εξώφυλλο περιοδικού. Στην συνέχεια με το αψεγάδιαστο μανικιούρ σου, θα κάνεις τη γυμναστική σου και θα φας αυτά τα εκπληκτικά γεύματα, αφου πρωτα τα αποτυπώσεις στο φακό. Πιάτα γεμάτα λαχανικά και πρωτείνη τόσο προσεκτικά στημένα που ούτε ο καλύτερος διαιτολόγος δεν θα μπορούσε να πετυχει τόση αρμονία. Και βέβαια κουβαλάς πανω σου το πανάκριβο κινητό σου, που έχει γίνει προέκταση του χεριού σου και σου επιβεβαιώνει συνεχώς πόσο υπέροχη είσαι σε όλα… Είσαι ο σούπερ άνθρωπος, <<τέλειος>> στις σχέσεις , αψογος στην εμφάνιση, καταπληκτικος στην δουλειά σου και fashion icon ακόμα και στο σπιτι σου.

Πειράζει που ανήκω σε μια ομάδα ατόμων που όλο αυτό μου προκαλεί πλέον αηδία; Διαπιστώνω μέρα με την ημέρα πόσο εθισμένοι είμαστε όλοι στο ψευτικο. Δεν θέλω λοιπόν να ακολουθήσω άλλο αυτήν τη ψευδαίσθηση, ναι δεν είμαι η << super>> γυναίκα , και δεν θέλω. Εχω πολλές ατέλειες, όπως όλες αυτες οι καταπληκτικές γυναίκες που υπάρχουν γυρω μας, που δεν έχουν σώμα μοντέλου ωστόσο παραμένουν θελκτικές, που το πρωί δεν έχουν όρεξη να βαφτούν γιατι βρισκόμαστε σε καραντίνα και δεν είναι πλέον χαρούμενες αλλά προβληματισμένες. Υπάρχουν και αυτοί οι άνθρωποι που θα ενδώσουν στους διατροφικούς πειρασμούς , που θα κάτσουν και μια μέρα στο κρεβάτι χωρίς να κάνουν τίποτα… γιατί απλά δεν νιώθουν καλά. Είναι φοβισμένοι, απογοητευμένοι και νιώθουν πώς τους έχουν κουράσει όλα. Αυτοί οι απλοί καθημερινοί ανθρωποι γιατι δεν αναφέρονται πουθενά; Γιατι μια φωτογραφία μιας γυναίκας στο κρεβάτι με πρησμένα τα μάτια από το κλάμα δεν αξίζει την προσοχή μας. Δεν είναι άρρωστοι, απλά θέλουν να έχουν το δικαίωμα να μην είναι καλά, και όταν προβληματίζονται να το δείχνουν. Το να μην είσαι καλά δεν σημαίνει ότι παραιτείσαι απο τον αγώνα της ζωής, σημαίνει ότι βιώνεις όλες τις συναισθηματικές καταστάσεις όσο αρνητικές και να είναι. Αυτή την αληθινή ζωή… γιατί δεν την προβάλει κανένας;

Είμαι επαγγελματίας υγείας, και μάλιστα διαιτολόγος, και ναι εγω πρώτη μέσα στην καραντίνα ένιωσα την ανάγκη να φάω τους <<δαίμονες>> τους υδατάνθρακες και παραπάνω ζάχαρη, γιατι απλά δεν ένιωθα καλά. Δεν γίνεται πάντα να είμαστε χαρούμενοι. Κουραστηκα να βλέπω λοιπόν υπερ τελέιους ανθρώπους που δεν επηρεάζονται με τίποτα μπροστά στο <<υγιεινο φαγητο>>. Κοντεύει να καταντήσει διατροφική εμμονή, η μανία με το <> κομμάτι της τροφής. Αν μόνο το <<άλιπο>> φαγητο ήταν το καλό , η ντοπαμίνη, η ορμόνη της επιβράβευσης δεν θα ενεργοποιόταν με την απόλαυση ενός κομμάτιου σπιτικής πίτας, ούτε η ενδοφρίνη, η αναλγητική ορμόνη με την βρώση σοκολάτας.

Έχουμε το δικαίωμα να είμαστε ευτυχισμένοι μέσα από την ισορροπία, η <<τελειότητα>> δημιουργεί πρόσθετα άγχη και δεν είναι αυτο το ζητούμενο. Είναι τυχαίο που βγαίνεις πιο όμορφη στις φωτογραφίες όταν είσαι ευτυχισμένη, άσχετα αν εχεις πάρει και 5 κιλά. Μετά από αυτήν την καραντίνα, η καθημερινότητα μας δεν θα είναι η ίδια, ελπίζω να έχει αλλάξει και η γνώμη των ανθρώπων για την ουσία της ευτυχίας … που σίγουρα δεν είναι η τελειότητα.

Καρτσωνάκη Χριστίνα, Κλινική διαιτολόγος-διατροφολόγος, Msc
Health & Wellness Coach